Dag liefste Calpurnia,
Het is ongelooflijk door hoeveel verlangen naar jou ik wordt gevangen. De oorzaak is ten eerste liefde, daarna omdat we niet gewoon zijn afwezig te zijn. Daardoor komt het dat ik een groot deel van de nachten wakker doorbreng met jou beeld voor ogen. Daardoor komt het dat overdag, tijdens de uren dat ik gewoon was jou te bezoeken, dat mijn voeten mij naar jou kamer leiden, zoals zeer juist gezegd wordt. Zo komt het dat ik gelijkend op een afgewezen minnaar terugkeer van jou lege kamer. Een tijd is vrij van deze folteringen, waarop ik mij op het forum en bij processen van vrienden afmat. Beeld jij je eens in hoe mijn leven is, ik die rust in werk en troost in miserie en zorgen (van anderen) vind.
Gegroet
Gegroet Junior,
Iemand wees zijn zoon terecht opdat hij volgens hem voor een beetje te veel geld paarden en honden heeft gekocht. Aan deze zei ik, nadat de jongeman weggegaan was: “Zeg eens deed jij nooit wat door jou vader afgekeurd kon worden? Je hebt het gedaan” zei ik. Jij doet soms toch wel wat jou zoon, als hij plotseling jou vader zou zijn, en jij zijn zoon, zou afkeuren met gelijke strengheid. Alle mensen worden toch wel door een of andere fout geleid. Is de ene niet voor zichzelf toegeeflijk in dit en de andere in het andere?
Ik schreef niet aan jou op grond van wederzijdse liefde aangespoord door een voorbeeld van overdreven strengheid, opdat jij nooit jou zoon te streng en te hard zou behandelen. Denk er aan dat hij een kind is en jij een jongen was, ga zo met hem op dat je je herinnert dat jij een mens bent en dat jij de vader van een mens bent omdat je een vader bent.
Gegroet